۱- تمجید وتحسین را به شکلی صریح بیان کنید:
تحسین نباید با اشاره به شکست های گذشته همراه باشد. به طور مثال بیان این جمله که: “چه خوب که امروز به موقع تکالیفت را تموم کردی، ای کاش تو هفته گذشته هم همین سرعت عمل رو داشتی”…تاثیر مثبت تحسین را از بین می برد. کنایه را از گفتار کلامی خود حذف کنید.
۲- تمجید را به صورت مستقیم و سریع ابراز کنید:
بدون گذشت زمان و پس از انجام کار مطلوب، تشویق را ارائه دهید. از طرفی در کنار کودک بمانید، به او نگاه کنید و تشویق را ارائه دهید.
۳- ارتباط لمسی را در کنار تحسین کلامی قرار دهید:
کودک خود را در آغوش بگیرید، او را ببوسید و لبخند بزنید. گاهی این اعمال، بیشتر از بیان کلامی تاثیر گذار هستند.
۴- هر مرحله از پیشرفت کودک را مورد تحسین قرار دهید:
هنگامی که کودک مشغول تکمیل کار مطلوب است، به هر زنجیره از جریان و پیشرفت او در فرایند کار توجه کنید و آن را مورد تشویق قرار دهید. این امر باعث عملکرد بهتر او در زنجیره های بعدی رفتار خواهد شد.
